ടാഗോര്‍ കവിതകള്‍ - 5 വിവര്‍ത്തനം - പ്രൊ. ബി. വല്‌സലാകുമാരി

         

           അമ്പിളി വിളങ്ങുന്നതെന്നുള്ളിൽ, പക്ഷേയെന്റെ-
           യന്ധമാം മിഴികൾക്കതെങ്ങിനെ ദൃശ്യമാകാൻ?
           നിത്യതയുടെ പെരുമ്പറതൻ മഹാഘോഷം,
           നശ്വര ശ്രവണങ്ങൾ കേൾക്കാത്ത മഹാശബ്ദം,
            മുഴങ്ങുന്നുള്ളിൽ, പക്ഷേ  ദുർഭഗൻ, ബധിരൻ ഞാൻ,
            ഉരുവിട്ടുറപ്പിക്കുന്നൊരു മന്ത്രണം മാത്രം;
            എന്റെയെന്റെയാണിതെല്ലമെല്ലമെന്നായ്,
            എന്നത് തീരുന്നുവോ, അന്നേ പ്രഭുവിൻ കൃപ .
            വിരിയും പുഷ്പത്തിൻ സാഫല്ല്യം ഫലംതാനേ,
            ഫലവത്തായാൽ പിന്നെ പൂ വാടിക്കരിയൂല്ലേ?
            കസതൂരിയുള്ളിൽ തിങ്ങും മാനേതുമറിയാതെ
            കസതൂരി തന്റെ ഗന്ധമെ ങ്ങോയെന്നലയുന്നു.
            കർമത്തിൻ സാക്ഷാത്കാരം ജ്ഞാനമൊന്നതു മാത്രം,
             കർമ്മങ്ങൾ ഒഴിഞ്ഞേപോം ജ്ഞാനാഗ്നി തെളിയവെ.

                 ==================================================